Ik zou graag beginnen met te zeggen dat het gewoon een dag was zoals alle andere. Maar nee, dat was het niet. Het was de dag dat Fenerbahce, de trotse reus uit Istanbul, met een monsterlijke 5-1 voorsprong naar het nuchtere Enschede reisde. En het was een avond om nooit te vergeten!
Als bestuurslid van Fenerbahce Vereniging Nederland kreeg ik de ‘koninklijke’ uitnodiging om deze voetbalcatastrofe – eh, voetbalkraker – bij te wonen in de Skylounge van het stadion. Samen met een aantal Europese zwaargewichten van diverse Fenerbahce Verenigingen in Europa. Het voelde een beetje als een exclusieve club. UEFA had een straf opgelegd: geen uitsupporters. Maar hé, wij hadden de Skylounge en de beste uitzichten in huis!
Nu, voordat we de magie van het stadion ingingen, moesten we eerst de magie van… een vergadering trotseren. Ja, een vergadering. En niet zomaar één. Er waren wat ‘struggelingen’ – om het maar even zachtjes uit te drukken. Ah, de pracht en praal van bestuursleden en clubbestuur die in een kamer proberen over te komen alsof ze het allemaal begrijpen, terwijl de meesten van ons alleen maar dachten: “Kan de wedstrijd al beginnen?”.
Maar toen de zon onderging en de lichten in het stadion opflikkerden, werden alle kleine onenigheden vergeten. De sfeer? Elektrisch! Het spel? Verbluffend! En ja, zelfs met een flinke voorsprong, hield Fenerbahce ons op het puntje van onze stoelen, eindigend met een 0-1 overwinning dankzij een strafschop van niemand minder dan Edin Dzeko. Natuurlijk, we hadden liever meer doelpunten gezien, maar winnen in stijl is ook iets, toch?
Wat me echter het meest heeft getroffen, was het ongelooflijke geluid en de passie van de Twentenaren. Wat een supporters! Elke keer dat FC Twente de bal kreeg, voelde het alsof het hele stadion één groot kloppend hart was. Respect, Twentenaren. Jullie hebben ons laten zien wat voetbalpassie echt betekent.
Dus ja, ondanks alle ‘vergaderingsdrama’ en de strikte UEFA-regels, was het een avond om nooit te vergeten. En Enschede? Bedankt voor de herinneringen. We komen graag nog eens terug, maar misschien met iets minder voorsprong de volgende keer. ?
