Hallo, degenen die regelmatig mijn profiel volgen! Het is tijd voor een update over mijn moeilijke week, die vol was van politieke verrassingen, bijna-kampioenen en teleurstellingen. Als je dacht dat je het moeilijk had, kijk dan eens naar mijn afgelopen week. Ik heb het gevoel dat ik onder een vloek zit!
Laten we beginnen met het gebied van politiek. Ik was enthousiast over de verandering in Turkije, maar Erdogan won de verkiezingen. Hoewel ik zo graag een verandering en een nieuwe koers voor mijn land wilde, kregen we in plaats daarvan meer van hetzelfde. Ik denk dat ik moet nadenken over het verlaten van mijn politieke carrière en in plaats daarvan proberen de wereldkampioen hotdog-eten te worden. Ik heb misschien een grotere kans om te slagen in dat gebied.
Laten we nu praten over iets dat nog meer mijn hart brak: voetbal. Mijn geliefde Fenerbahce is wéér niet in staat geweest het kampioenschap te winnen. Het is gewoon pijnlijk om te zien hoe kampioen Galatasaray wint terwijl mijn team het ziet gebeuren. Het universum lacht me aan! Misschien moet ik de goden van het voetbal vragen om geluk te brengen, of ik kan mezelf omdopen tot een mascotte die overal pech brengt. Dat zou ongetwijfeld een nieuwe kans op carrière zijn.Het wordt echter nog erger. Mijn pech lijkt niet beperkt tot één land. De teams die ik het meest waardeer over de hele wereld verloren het kampioenschap op het nippertje. Borussia Dortmund in Duitsland, Manchester United in Engeland en Real Madrid in Spanje hebben allemaal mijn hart kapot gemaakt. Misschien zou ik mijn steun moeten geven aan een klein, ongeorganiseerd voetbalteam dat een beetje geluk nodig heeft. Ik heb gehoord dat er in Nederland een voetbalteam is genaamd “De Eendjes van Wijlre”. Het is mogelijk dat ze baat kunnen hebben bij een klein aantal fans; wie weet, misschien kan ik ze een beetje geluk geven!
Ik begin me af te vragen of mijn leven een groot verborgen camera-grap is terwijl ik mijn carrière als professionele pechvogel overweeg. Misschien word ik gevolgd door een ijverige cameraploeg die elk slecht resultaat documenteert. Misschien zou ik mijn eigen reality-tv-show moeten beginnen: In “The Chronicles of Misfortune” deel ik de wereld mijn leven vol onfortuinlijke dingen.
Het is genoeg pijn en armoede! Bovendien heb ik geleerd om te lachen om mijn eigen ongeluk. Het leven zit vol onvoorspelbare situaties en soms moeten we gewoon meedoen. Dus hier sta ik, klaar om mijn lot tegemoet te treden met een grote glimlach, wetende dat elke teleurstelling een verhaal is om te vertellen en dat er altijd een volgende keer is om het geluk te omarmen.
Tot de volgende keer, vrienden, wil ik u laten weten dat de tijden zijn veranderd, dat mijn teams kampioenen zijn geworden en dat ik zelfs overweeg een nieuwe politieke carrière als hotdogkoning. Zelfs als het leven je keer op keer een citroen toewerpt, blijf je lachen. Om eerlijk te zijn, wie heeft er niet behoefte aan een beetje humor in deze surrealistische wereld?
