Advertisement
Dark Mode Light Mode

De wereld volgens Elon – en wij kijken toe

We waren net terug van onze wekelijkse zang-sessie in het buurthuis, mijn lieve vriendin en ik. Uit volle borst zongen we de prachtige liederen uit de buurt van Selanik, liederen die je ziel beroeren en je meenemen naar een andere tijd. De melodieën klonken nog na in mijn hoofd terwijl we door de frisse avondlucht naar huis liepen. Een mooie avond, zou je denken. Maar toch… er knaagde iets aan me. De hele dag al eigenlijk. Iets wat ik niet los kon laten, iets wat me dwong om achter mijn laptop te kruipen en het van me af te schrijven. Even alles eruit gooien, voordat ik mezelf toestond om de dag af te sluiten en mijn ogen te sluiten.

Met open mond zat ik gisternacht te kijken. Elon Musk, de man die alles lijkt te kunnen, behalve normaal doen, besloot tijdens een toespraak gisteren of eergisteren een gebaar te maken dat akelig veel weg had van de Hitlergroet. Een grapje misschien? Een moment van onhandigheid? Nee hoor, meneer Musk wuifde alle kritiek weg met een vermoeide zucht: “Ik word er moe van.

“Moe? Wij worden er pas moe van, Elon. Moe van het feit dat dit soort figuren, met hun miljarden en hun giga-platformen, steeds weer wegkomen met dit soort enge fratsen. En laten we eerlijk zijn, de man heeft de afgelopen tijd een nogal dubieuze smaak ontwikkeld. Zijn openlijke steun aan de extreemrechtse partij AfD in Duitsland spreekt boekdelen. Het lijkt erop dat hij zich steeds meer thuis voelt in kringen waar “vroeger was alles beter” een levensmotto is geworden.

En wat doen wij? Wij scrollen door, lachen een beetje, vinden het “typisch Elon” en gaan weer verder met ons leven. Maar laten we even stilstaan bij wat hier gebeurt. Een tech-miljardair, met ongekende invloed, die gezellig flirt met extreemrechtse ideeën en ondertussen doet alsof het allemaal één grote grap is. Terwijl wij hem blijven bewonderen om zijn raketten en elektrische auto’s, sloopt hij stilletjes onze moraal.

Wat me nog meer verbaast – en eerlijk gezegd doodsbang maakt – is hoe we in een wereld zijn beland waarin je al snel een antisemiet wordt genoemd als je het ook maar een beetje opneemt voor de Palestijnen. Want laten we wel wezen, elke vorm van steun voor Palestina wordt tegenwoordig met argwaan bekeken en genadeloos de grond in geboord. Terwijl Musk zonder problemen zo’n Hitler-achtig gebaar kan maken zonder dat er een haan naar kraait. Geen enkele Joodse instantie heeft daar een issue van gemaakt, maar zodra je het over Palestina hebt, word je meteen in een verdacht hoekje gezet. Die dubbele moraal is om moedeloos van te worden.

De wereld is eng aan het worden, jongens. We zitten allemaal in een achtbaan waar de remmen kapot zijn en de bestuurder dronken is. En ik hou m’n hart vast voor wat er nog komen gaat. Want als dit soort dingen zomaar kunnen gebeuren, als Musk en zijn club zonder consequenties wegkomen met dit soort gebaren, dan zijn we echt een afslag gemist.

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik begin steeds vaker de neiging te krijgen om de stekker uit mijn sociale media te trekken en gewoon een goed boek te lezen. Misschien een boek over hoe we hier zijn gekomen. Misschien een boek over hoe we er ooit nog uit gaan komen.

Maar goed, Musk zal het allemaal wel “moe” vinden. En wij? Wij blijven kijken. Tot het te laat is!

Add a comment Add a comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Previous Post

Koffie: Een Kleine Troost in een Grote Wereld

Next Post

Triple ThreaT: Een verrassende avond vol trots en emotie